رابطه ی هوش هیجانی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی در بین دانشجویان دختر

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ی بین هوش هیجانی و مولفه های آن و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. روش پزوهش از نوع همبستگی و جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانشجویان دختر رشته ی روانشناسی دوره ی کارشناسی واحد تهران مرکز در سال تحصیلی 93-92 بود. حجم نمونه 215 نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید. داده ها از طریق پرسش نامه ی هوش هیجانی (پترایدز و فورنهام، 2000) و پرسش نامه ی راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (پینتریچ و دی گروث، 1990) جمع آوری و سپس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین نمره ی کلی هوش هیجانی و مولفه ی مهارت های اجتماعی آن با عملکرد تحصیلی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین مولفه های راهبرد شناختی و فراشناختی و مدیریت منابع راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی دانشجویان رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. همین طور نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین مولفه های هوش هیجانی، مهارت های اجتماعی پیش بینی کننده ی معناداری برای عملکرد تحصیلی می باشند. همچنین مولفه های راهبرد شناختی و فراشناختی و مدیریت منابع راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پیش بینی کننده ی معناداری برای عملکرد تحصیلی می باشد. واژه های کلیدی: هوش هیجانی، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، عملکرد تحصیلی